Muziek, montaditos en moondance

Vorige keer was ik vergeten te schrijven over de MTV EMA's (European Music Awards) die hier in Madrid plaatsvonden op 7 november, of eerder over de gratis concerten in het kader daarvan met als prachtig decor de Puerta de Alcalá. Alweer een Madrileens massa-evenement, en met reden. Achtereenvolgens kwamen Thirty Seconds to Mars, Katy Perry en Linkin Park optreden. Die eersten hebben 4 of 5 – naar mijn mening quasi identieke – nummers gespeeld en ook Katy Perry voerde een gelijkaardig aantal hitjes op. Het was trouwens al de tweede keer dat ik haar zag, wat een fan :), al had de eerste (op Rock Werchter 2009) veel meer live-gehalte. Uit nostalgie mijn favoriet van de avond, Linkin Park, bracht zowaar een volledig concert en de award voor 'Best Live Act' van 2010 werd hen uitgereikt. Hoewel ik het niet zo heb voor hun nieuwe nummers, maakten klassiekers als 'Numb' en vooral 'In the end' het tot een uitzonderlijke avond.

Linkin Park en veel volk voor de Puerta de Alcalá

Drie dagen later opnieuw tijd voor vertier, want Laura was hier. 's Middags meteen lekker en veel gaan eten bij '100 montaditos', mijn favoriete keten hier, en dan weer naar de les gegaan terwijl zij begon te bezoeken. Superveel van de stad gezien in de komende dagen, behalve het Retiropark net naast mijn deur :), omdat we daar toen ze zaterdag weer vertrok geen tijd meer voor hadden. Hoogtepunten voor mij waren ons bezoek aan El Escorial – deze keer wel geslaagd en echt indrukwekkend – en ons avondje uit met Nina en haar zus: opnieuw veel 'copas' in soms prachtige bars en zonder één euro uit te geven. Zalig leventje hier!

Voor de rest loopt alles hier nog zoals anders: veel les en veel lezen. Momenteel voor een taak van 'Historia Contemporánea de Madrid'. Maar ondertussen is het weer weekend en dus tijd om 's avonds uit te gaan. Gisteren lekkere lasagne gaan maken en eten bij Juliette, een Nederlands meisje van in de les, en met Robin, ook een Nederlandse. Daarna met Juliette en Nina naar een feestje bij een vriendin van Claudia, een Duitse van in de les, vertrokken: veel volk in een niet zo groot appartement en dan ook gezamenlijk buitengezet door de huisbaas :). Dan maar met al dat volk vertrokken naar de Puerta del Sol, kortweg 'Sol' en het centrum-centrum van Madrid, om te belanden in de Moondance. Lijkt mij de typische naam voor een lichtelijk marginale discoteek, maar de sfeer zat er echt in en de muziek was zelfs goed (onder andere met dank aan de djembe-speler die van op de podia iedereen deed swingen!).

Zo, dat was het weer voor vandaag, duty calls!

Bezoek

Sorry, sorry, sorry dat ik zo lang niet geschreven heb, maar het was hier nogal druk. Na het weekendje Zaragoza volgden van dinsdag tot vrijdag gewone lesdagen. Dat betekent dat ik om 8u30 opsta, douche, ontbijt, mijn boterhammen voor 's middags en mijn boekentas maak; om 9u30 naar de les vertrek om daar om 10u te zijn; les heb tot 13u en dan pauze tot 15u30 waarin ik die boterhammen opeet en naar de bibliotheek ga om te lezen of ga zwemmen (één keer per week); dan heb ik opnieuw les van 15u30 tot 17u waarna ik weer naar huis vertrek, met vaak een stop in de winkel onderweg. Thuis aangekomen werk ik wat voor school, kook en eet ik en ga dan als ik niet te moe ben nog weg en als ik dat wel ben ga ik slapen. Wat een geregeld studentenleven :). De volgende week zag er trouwens ongeveer hetzelfde uit. Maar de week daarop was er maandag weer een verlofdag en die is er nu, terwijl ik hier zit te schrijven, ook. Ik ben hier nog maar twee weken vijf dagen naar de les geweest en in op een na alle gevallen lag dat niet aan mij, maar aan de verlofdagen :) (die ene andere dag zat ik dus in Zaragoza).

Dat ik vorige maandag geen les had kwam trouwens zeer goed uit, want zaterdag waren mijn ouders en zus en broer aangekomen. Ik ben hen toen gaan ophalen aan de luchthaven en eens ik hen goed gevonden had – ik stond eerst aan de foute terminal en die lag twee metrohaltes van de juiste – begon onze familietrip in Madrid. Heel leuk om hen terug te zien en voor mij leek het ook even vakantie. We zijn trouwens op plaatsen geweest en hebben dingen bezocht die ik nog niet gezien had bijvoorbeeld 'El Escorial', waar we stonden op maandag zonder vooraf te weten dat het dan steeds gesloten is. Ik had gezocht op internet en gevonden dat het alle dagen open was terwijl achteraf bleek dat in mijn gidsje van Madrid zeer duidelijk stond wanneer het gesloten was. Minder verstrooid ben ik dus nog niet geworden. Maar bon, onze een uur durende rit op de Cercanías – de trein die de stad Madrid met de gelijknamige provincie verbindt – was niet helemaal voor niets, want we hebben toch de grootsheid van het bouwwerk gezien en mochten wel binnen in de basiliek waar de mis net op z'n einde liep en Gé (Géraldine, mijn zus), Titi (Christophe, mijn broer) en ik zelfs te communie zijn gegaan. Al was dat laatste dan vooral om de rest van de basiliek te zien, want je mocht niet langs de galerijen tot vooraan stappen. Verder hebben we natuurlijk alle hoogtepunten van Madrid gezien, zijn we elke dag lekker gaan eten en hebben we zelfs geshopt. Alleen ben ik natuurlijk veel te moeilijk en heb ik bijgevolg nog steeds geen schoenen gevonden al is dat hoognodig, want vermits er een gat in de ene zit en de andere pijn doen na een lange tijd kondigen wintervoeten zich weer aan.

Papa was op dinsdagochtend al vertrokken om te gaan werken en op woensdagavond gingen dan ook mama, Gé en Titi door, maar ik moet al niet lang meer wachten op het volgende bezoek van het thuisfront, want morgen komt Laura (Casagrande n.v.d.r., van de Chiro) al aan. Tof zo al die bezoekjes aan de stad en aan mij. Nu ga ik mijn verlofdagje ter ere van 'La Almudena', de patroonheilige van Madrid, nuttig voortzetten en lezen over de Mayas, want tegen morgen moet ik een boek uit hebben en er resten mij nog 113 pagina's. Maar geen paniek: gisteren heb ik er 50 gelezen en was het een lesdag, het Spaans gaat echt al vlot.

Tot schrijfs of anders tot thuis tussen 22 december en 8 januari!