De tiende blogdag

Ik heb net een fantastisch boek uitgelezen: Mala gente que camina van Benjamín Prado. Een echte aanrader, maar enkel voor wie van jullie Spaans kan lezen want heb net even gezocht en denk niet dat het vertaald is. Het boek was verplichte lectuur voor 'Historia de España desde 1939' en dat duidt meteen op mijn belangrijkste bezigheid op dit moment: lezen voor school. Ik zeg wel belangrijkste, maar natuurlijk wordt ze afgewisseld met andere activiteiten zoals kerstshopping gisteren en een tof feestje 's avonds. Het is tenslotte nog geen blok. Die bestaat hier trouwens überhaupt niet: vanaf woensdag heb ik kerstvakantie – dan vertrek ik ook naar huis – maar van 10 tot en met 21 januari is er weer les en mijn eerste examen volgt dan op 26 januari. Examens lijken mij hier voor sommige vakken ook wat 'relatiever', waarmee ik bedoel veel lezen, maar minder echt blokken. Voor Cultura Maya en Cultura Inca zal dat echter niet het geval zijn. Slecht gekozen vakken, maar ja dat wist ik eind september nog niet...

Ondertussen hoor en zie ik op het internet heel wat over overvloedige sneeuwval in België. Een heel contrast met hier: vorig weekend in Valencia picknick in t-shirt. Temperaturen veranderen hier trouwens veel sneller, want door de week was dan weer blauwe hemel maar zeer koud en nu is het grijs, maar niet koud. Nu terug naar Valencia, want ook de rest van mijn bezoek daaraan was positief. Met Jolien heel haar stad afgewandeld en gefietst – wat een zalig verschil met het totaal 'ondoorfietsbare' Madrid – de zee gezien, een toren beklommen en (overwegend Vlaamse) feestjes gevierd. Valencia is echt een zeer aangename en mooie stad, weer een aanrader voor wie zich de Spaanse cultuur wat eigen wil maken. En dat ga ik nu ook doen met de Madrileense geschiedenis: terug naar de boeken. Tot zeer binnenkort en in levende lijve!

Ziek

Bestekes,

ik heb vandaag zeer veel tijd om jullie te schrijven, want ga waarschijnlijk de zetel en mijn bed niet veel uitkomen. Ik ben namelijk voor de eerste keer in zo'n zes jaar tijd ziek. En dat net tijdens een lang weekend met bezoek. Eergisteren voelde ik mij al een beetje slecht en sinds gisteren liggen mijn maag en darmen volledig overhoop. Op dit moment gaat het wanneer ik stilzit of -lig, maar bij de minste beweging wordt ik misselijk. Jolien en Fanny – mijn bezoek uit Valencia – zijn dus gisteren alleen uitgeweest en gaan vandaag hoogstwaarschijnlijk alleen shoppen. Fantastische stadsgids ben ik. Heb wel nog goede hoop, want Guia van hier op kot heeft het virus ook gehad en bij haar was het snel over.

Natuurlijk is er ook leuker nieuws dan mijn ziekte. Vorig weekend is Dries Nina en mij komen bezoeken vanuit Zaragoza. Weer een tof weekend met een bezoek aan alle tofste plekjes van de stad dus. Volgend weekend dan weer ga ik zeer waarschijnlijk naar Valencia om die uitwisseling te vervolledigen. Verder kijk ik er echt al naar uit even terug in België te zijn en de familie en de vrienden van altijd te zien. Ondertussen houdt het schoolwerk mij hier nog steeds goed bezig: begonnen aan de twee taken die ik dit semester moet maken – waarvan één een groepswerk en belachelijk weinig is – en nog steeds veel aan het lezen.

Zo, dat was het weer voor vandaag, maar hieronder vinden jullie wel nog een overzicht van mijn 'erasmuservaring' tot nu toe onder de vorm van een artikel voor Hermes, het kringblad van Historia (de kring van geschiedenisstudenten van Leuven). Tot binnenkort!

Hermes

Gewaarde Historianen,

terwijl ik jullie op geheel 'hermesiaanse' wijze aanspreek moet ik al even in m'n geheugen graven om te belanden op 8 september 2010, de dag dat ik hier in Madrid aankwam. Ik zeg nu 'ik', maar – gelukkig – was het 'wij'. Evi (eveneens studente geschiedenis), Judith (kunstgeschiedenis) en ik zijn namelijk tezamen vertrokken. De eerste week was ontzettend vermoeiend: we sliepen in een jeugdherberg en liepen de hele dag van de ene naar de andere kant van de stad op zoek naar kamers. Uiteindelijk zijn we er alle drie in geslaagd een kot te vinden dat voldeed aan onze eisen binnen de vijf dagen die we in de jeugdherberg geboekt hadden (al hebben Evi en Judith, die tezamen zaten en zitten, daarna wel nog problemen gekregen met hun huisbaas waarop zij en hun kotgenoten gezamenlijk zijn verhuisd!). Ik spreek nu in Belgische termen van een 'kot', maar eigenlijk leef ik hier in een vrij groot gebouw waarin we met vijf – de facto zes – een appartement delen: twee Amerikaanse 'uitwisselingsleraars' Engels (22 en 24 jaar); een Italiaanse (28) die reeds zo'n zes jaar in Spanje woont en haar Spaanse vriend (38) die hier officieus ook woont; een Spaanse doctoraatsstudente (25); en ik. Mijn kot is centraal gelegen op 10 à 15 minuten van de Puerta del Sol, het middelpunt van de stad, waardoor ik er wel een dik half uur over doe om naar mijn faculteit te gaan, maar dat is hier in Madrid echt niet veel en stoort me ook niet. Liever in het centrum en overal dichtbij dan 's nachts nog een lange weg naar huis te moeten afleggen.

Daarmee zet ik meteen een nieuw thema in: uitgaan en andere animatie. Madrid is een enorm levendige stad, ook – of zelfs vooral – 's nachts. Ten eerste zijn er duizenden restaurants en bars en ook aan discoteken is er absoluut geen gebrek. Bovendien zijn hier vele grote evenementen: ik was sinds september reeds aanwezig bij de 'Noche en Blanco', aankomst van de Vuelta, Latijns-Amerikaanse stoet in het kader van 'Viva America' en gratis optredens van de MTV European Music Awards. En natuurlijk heb ik nog evenementen gemist. Ten derde gebeurt hier – zeker toen het nog warm was – veel meer buiten en op straat. Zo ben in na de eerste lesweek naar een 'botellon' geweest op de universiteitscampus: naar mijn schatting zo'n 1500 mensen die samenkomen, drank meenemen en er een feest van maken, zonder enige organisatie noch klachten. Kan je het je bij ons voorstellen? Een vierde voordeel van het Madrileense avond- en nachtleven is de lage kostprijs, want die bestaat, zeker als je een meisje en erasmusstudent bent en er soms een beetje naar weet te zoeken. Voorbeelden zijn tapasbars waar je het eten gratis bij een pintje van twee euro krijgt, gratis drankjes die je worden aangeboden om je in bars of discoteken te lokken en gratis concerten in het fantastisch sociaal- en cultureel centrum 'La Tabacalera'. Ook op cultureel gebied laat Madrid je niet in de steek, denk maar aan de musea van wereldniveau zoals het Prado – dat ik persoonlijk weliswaar een beetje zwaar en eentonig vind – het Reina Sofia en het Thyssen-Bornemisza, al moet ik dat laatste absoluut nog gaan bezoeken. Het schitterende aan Erasmus is ook dat je toch altijd een beetje toerist blijft en die zaken dus effectief gaat bezoeken, wat ik thuis niet vaak doe.

Genoeg ontspanning, er moet natuurlijk ook gestudeerd worden, zelfs veel meer dan thuis. Ik heb hier 22 uur les per week en bovendien moeten we ontzettend veel lezen en dat vaak op vast bepaalde en korte termijn. In het begin werd dat idee natuurlijk versterkt door het trage tempo waarin het Spaans lezen verliep, maar ook nu dat al véél beter gaat, moet ik me nog bijna elke avond na de les achter mijn boeken zetten om niet hopeloos achterop te geraken. Een heel verschil met Leuven waar ik zonder problemen aan de examens kon beginnen met slechts één half aangeduide cursus. De taken zijn hier daarentegen wel iets gemakkelijker: geen eigen zoekwerk, maar wel – opnieuw – veel lezen. Wat dat alles relativeert, is dat de meeste vakken interessant zijn. Als erasmusser mag je hier dan ook je eigen programma samenstellen uit alle vakken van de 'licenciatura' (het derde, vierde en vijfde jaar). Ik zeg ook 'de meeste', want van twee van mijn zes vakken dit semester ben ik niet zo tevreden. Had misschien beter iets meer tijd genomen voor die keuzes, maar ik wilde de administratie zo snel mogelijk achter de rug hebben. Dat is trouwens gelukt: alles verliep hier vlotter dan verwacht – en dan in Leuven – al zijn sommige andere uitwisselingsstudenten heel wat meer problemen van administratieve aard tegengekomen.

Laat ik het nog even hebben over de verschillen tussen mijn leven thuis en hier. Voor mij is het grootste verschil mijn vrienden van altijd niet in de buurt te hebben, want al kom je hier zeer veel en ook vaak leuke mensen tegen, dat is toch niet hetzelfde dan degene die je al jaren kent. Ik keek enkele weken geleden bijvoorbeeld veel meer uit naar het bezoek van mijn gezin dan verwacht en wanneer ik de verhalen lees en de foto's zie van chiro-activiteiten wou ik steeds dat ik erbij was. Verder zijn er kleinere verschillen zoals het levensritme: in het begin had ik hier constant honger – door de langere tijd tussen twee maaltijden – en was ik altijd moe – door de late avonden, het vele stappen en alle nieuwigheden. Ook is het uitgaansleven hier veel meer in het weekend geconcentreerd dan in Leuven, doordat men hier natuurlijk niet volgens het Belgische kot-systeem leeft en daar komt voor mij nog het reeds genoemde vele schoolwerk bij. Uiteindelijk is de plaats waar je woont en alles wat daarbij hoort zoals taal, mensen en bezigheden zeer bepalend voor je leven op dat moment en natuurlijk vraagt dat een aanpassing. Soms is dat vermoeiend, maar meestal heel erg leuk en het brengt je zeker veel bij. Ik vind mijn 'Erasmus-ervaring' nu al de moeite waard en mag nog een half jaar blijven!

P.S.: Voor allen die het overwegen te gaan studeren of stage te gaan lopen in het buitenland heeft de Vlaamse Vereniging van Studenten (VVS) net een nieuwe website gecreëerd: www.studentineuropa.eu. Die geeft verhalen van studenten op Erasmus, een realistisch kostenplaatje en nog meer interessante informatie. Veel succes en plezier ermee!

Muziek, montaditos en moondance

Vorige keer was ik vergeten te schrijven over de MTV EMA's (European Music Awards) die hier in Madrid plaatsvonden op 7 november, of eerder over de gratis concerten in het kader daarvan met als prachtig decor de Puerta de Alcalá. Alweer een Madrileens massa-evenement, en met reden. Achtereenvolgens kwamen Thirty Seconds to Mars, Katy Perry en Linkin Park optreden. Die eersten hebben 4 of 5 – naar mijn mening quasi identieke – nummers gespeeld en ook Katy Perry voerde een gelijkaardig aantal hitjes op. Het was trouwens al de tweede keer dat ik haar zag, wat een fan :), al had de eerste (op Rock Werchter 2009) veel meer live-gehalte. Uit nostalgie mijn favoriet van de avond, Linkin Park, bracht zowaar een volledig concert en de award voor 'Best Live Act' van 2010 werd hen uitgereikt. Hoewel ik het niet zo heb voor hun nieuwe nummers, maakten klassiekers als 'Numb' en vooral 'In the end' het tot een uitzonderlijke avond.

Linkin Park en veel volk voor de Puerta de Alcalá

Drie dagen later opnieuw tijd voor vertier, want Laura was hier. 's Middags meteen lekker en veel gaan eten bij '100 montaditos', mijn favoriete keten hier, en dan weer naar de les gegaan terwijl zij begon te bezoeken. Superveel van de stad gezien in de komende dagen, behalve het Retiropark net naast mijn deur :), omdat we daar toen ze zaterdag weer vertrok geen tijd meer voor hadden. Hoogtepunten voor mij waren ons bezoek aan El Escorial – deze keer wel geslaagd en echt indrukwekkend – en ons avondje uit met Nina en haar zus: opnieuw veel 'copas' in soms prachtige bars en zonder één euro uit te geven. Zalig leventje hier!

Voor de rest loopt alles hier nog zoals anders: veel les en veel lezen. Momenteel voor een taak van 'Historia Contemporánea de Madrid'. Maar ondertussen is het weer weekend en dus tijd om 's avonds uit te gaan. Gisteren lekkere lasagne gaan maken en eten bij Juliette, een Nederlands meisje van in de les, en met Robin, ook een Nederlandse. Daarna met Juliette en Nina naar een feestje bij een vriendin van Claudia, een Duitse van in de les, vertrokken: veel volk in een niet zo groot appartement en dan ook gezamenlijk buitengezet door de huisbaas :). Dan maar met al dat volk vertrokken naar de Puerta del Sol, kortweg 'Sol' en het centrum-centrum van Madrid, om te belanden in de Moondance. Lijkt mij de typische naam voor een lichtelijk marginale discoteek, maar de sfeer zat er echt in en de muziek was zelfs goed (onder andere met dank aan de djembe-speler die van op de podia iedereen deed swingen!).

Zo, dat was het weer voor vandaag, duty calls!

Bezoek

Sorry, sorry, sorry dat ik zo lang niet geschreven heb, maar het was hier nogal druk. Na het weekendje Zaragoza volgden van dinsdag tot vrijdag gewone lesdagen. Dat betekent dat ik om 8u30 opsta, douche, ontbijt, mijn boterhammen voor 's middags en mijn boekentas maak; om 9u30 naar de les vertrek om daar om 10u te zijn; les heb tot 13u en dan pauze tot 15u30 waarin ik die boterhammen opeet en naar de bibliotheek ga om te lezen of ga zwemmen (één keer per week); dan heb ik opnieuw les van 15u30 tot 17u waarna ik weer naar huis vertrek, met vaak een stop in de winkel onderweg. Thuis aangekomen werk ik wat voor school, kook en eet ik en ga dan als ik niet te moe ben nog weg en als ik dat wel ben ga ik slapen. Wat een geregeld studentenleven :). De volgende week zag er trouwens ongeveer hetzelfde uit. Maar de week daarop was er maandag weer een verlofdag en die is er nu, terwijl ik hier zit te schrijven, ook. Ik ben hier nog maar twee weken vijf dagen naar de les geweest en in op een na alle gevallen lag dat niet aan mij, maar aan de verlofdagen :) (die ene andere dag zat ik dus in Zaragoza).

Dat ik vorige maandag geen les had kwam trouwens zeer goed uit, want zaterdag waren mijn ouders en zus en broer aangekomen. Ik ben hen toen gaan ophalen aan de luchthaven en eens ik hen goed gevonden had – ik stond eerst aan de foute terminal en die lag twee metrohaltes van de juiste – begon onze familietrip in Madrid. Heel leuk om hen terug te zien en voor mij leek het ook even vakantie. We zijn trouwens op plaatsen geweest en hebben dingen bezocht die ik nog niet gezien had bijvoorbeeld 'El Escorial', waar we stonden op maandag zonder vooraf te weten dat het dan steeds gesloten is. Ik had gezocht op internet en gevonden dat het alle dagen open was terwijl achteraf bleek dat in mijn gidsje van Madrid zeer duidelijk stond wanneer het gesloten was. Minder verstrooid ben ik dus nog niet geworden. Maar bon, onze een uur durende rit op de Cercanías – de trein die de stad Madrid met de gelijknamige provincie verbindt – was niet helemaal voor niets, want we hebben toch de grootsheid van het bouwwerk gezien en mochten wel binnen in de basiliek waar de mis net op z'n einde liep en Gé (Géraldine, mijn zus), Titi (Christophe, mijn broer) en ik zelfs te communie zijn gegaan. Al was dat laatste dan vooral om de rest van de basiliek te zien, want je mocht niet langs de galerijen tot vooraan stappen. Verder hebben we natuurlijk alle hoogtepunten van Madrid gezien, zijn we elke dag lekker gaan eten en hebben we zelfs geshopt. Alleen ben ik natuurlijk veel te moeilijk en heb ik bijgevolg nog steeds geen schoenen gevonden al is dat hoognodig, want vermits er een gat in de ene zit en de andere pijn doen na een lange tijd kondigen wintervoeten zich weer aan.

Papa was op dinsdagochtend al vertrokken om te gaan werken en op woensdagavond gingen dan ook mama, Gé en Titi door, maar ik moet al niet lang meer wachten op het volgende bezoek van het thuisfront, want morgen komt Laura (Casagrande n.v.d.r., van de Chiro) al aan. Tof zo al die bezoekjes aan de stad en aan mij. Nu ga ik mijn verlofdagje ter ere van 'La Almudena', de patroonheilige van Madrid, nuttig voortzetten en lezen over de Mayas, want tegen morgen moet ik een boek uit hebben en er resten mij nog 113 pagina's. Maar geen paniek: gisteren heb ik er 50 gelezen en was het een lesdag, het Spaans gaat echt al vlot.

Tot schrijfs of anders tot thuis tussen 22 december en 8 januari!

Zaragoza, waar de winter wel komt...

Ik zou eigenlijk moeten lezen over 'El franquismo', maar heb even meer zin om jullie te schrijven. Jaja, wie ervan overtuigd is dat je tijdens een jaar op Erasmus in Spanje voor school geen poot moet verzetten, heeft het mis: hier tonnen - voor zover die leesbaar zijn - meer te lezen dan in Leuven. Na de uitleg vandaag over een taak voor 'Historia de Madrid en la edad contemporanea' heb ik helemaal de indruk dat dit een zwaar semester wordt. Twee zaken echter om dat te relativeren: van vrijdag t.e.m. maandag in Zaragoza geweest en dus nu wat in te halen; mijn programmavoorstel is goedgekeurd en het ziet ernaar uit dat het tweede semester een stuk minder beladen zal zijn (op school-vlak althans). Bovendien interesseren de meeste vakken mij echt wel en het 'Historia de España desde 1939' waarvoor ik daarnet aan het lezen was zeker.

Over naar iets lichtere en allerminst studiegerelateerde zaken: een weekendje Zaragoza. Vrijdagavond om 18u30 stapten Nina en ik op de bus. Of eerder zij iets vroeger en ik iets later. Ik zat namelijk al een uur te wachten in het station, maar blijkbaar aan het perron net naast het onze. Ik zag natuurlijk niet dat onze bus er al lang stond en besloot dus om 18u15 nog koffiekoeken te gaan halen, waardoor ik de bus bijna miste. Zo'n vier uur later stonden stomme Lex en redder Nina in Zaragoza. Het eerste wat opviel is dat het daar een pak kouder is: véél wind! We gingen onze spullen afzetten op het appartement van Dries (Boelens nvdr., Wie had dat ooit gedacht?) en begonnen aan een weekend vol feest, zon, wind, vermoeidheid, mooie pleinen en gebouwen, toffe mensen en vooral afgesloten door het meest prachtige – en lange – vuurwerk ooit gezien. Maandagavond dan in Madrid het bedje in om dinsdag fris weer naar de les te kunnen.

Dat bedje was trouwens het mijne, want na meer dan een week woon ik opnieuw in m'n eigen kamer. Het plafond is opnieuw bepleisterd en geschilderd. Na de les op dinsdag heb ik dan ook m'n beste beentje voorgezet om het hoognodige te doen: kuisen! Om op hetzelfde élan door te gaan zal ik me nu maar weer aan de hoognodige lectuur zetten.

Veel groetjes waar jullie ook zijn! Hopelijk is het daar even goed als hier!

Eindelijk

Hier mijn bericht van zaterdag 09/10/2010. Ik kon van dan tot nu niet posten...

Mijn eerste volledige lesweek zit er intussen op. Ik moet trouwens een weekje wachten vooraleer ik er nog zo eentje mag meemaken, want dit weekend wordt verlengd tot dinsdag. Alles valt ondertussen goed in z'n plooi: ik heb al m'n vakken gekozen – 22 uur les per week – en m'n programmavoorstel opgestuurd naar Leuven. Nu dus hopen dat het goedgekeurd wordt zodat m'n 'matricula' hier in orde komt en ik eindelijk een studentenkaart krijg die mij toegang zal geven tot de universiteitsbibliotheken en andere diensten. Ja, alles gaat hier een beetje trager.

Dat is trouwens ook het geval met mijn plafond. Ik had jullie beloofd dat het verhaal vervolgd zou worden, wel er is niets meer gebeurd. De huisbazin heeft overigens de twee voorbije dagen nog niet op mijn mails geantwoord. Ik zou haar eens moeten bellen... Feit is dat het allemaal niet zo'n probleem vormt, vermits hier tot 15 oktober een kamer vrij is, die ik dus nu heb ingepalmd. Even verhuisd binnen hetzelfde appartement :).

Wat wel zeer goed in orde komt zijn de feestjes hier. Maandag en dinsdag ben ik 's avonds thuisgebleven omdat de Maya's mij aan mijn boeken kluisterden, maar vanaf woensdag was er meer tijd voor ontspanning. Die avond eten in de 100 Montaditos: een 'cerveceria'-tapasbar waar alles op woensdag 1 euro kost :). Donderdag met Nina vijf minuten naar een Erasmusfeestje om een gratis drankje te innen en daarna geleid door een propper gaan schuilen voor de regen in een bar met gratis sangria. Het opstaan de volgende ochtend om acht uur voor de les was hard. Toch gisterenavond ook niet thuisgebleven: er was een ongelooflijk grote 'botellon' in de 'ciudad universitaria' om het academiejaar in te luiden. We waren daar zowat de enige Erasmussers, maar des te beter, want we hebben kennis gemaakt met leuke Spanjaarden (en een Brusselaar met Spaanse roots!). Met een van die leuke Spanjaarden zijn we nog naar het centrum getrokken waar de verjaardag van een vriend gevierd werd. Het is ongelofelijk hoeveel feestjes hier gewoon op straat doorgaan en hoe vreemd ze het hier vinden als je 'al' om 5 uur 's ochtends naar huis vertrekt.

Als gevolg van dat alles en van de regen – denk nu niet dat het hier steeds regent, het is nog maar de vierde dag in de hele maand die ik hier al heb doorgebracht, maar steeds het moment waarop ik jullie schrijf – heb ik er vandaag een zeer rustig dagje van gemaakt: een boekje over 'El Franquismo' gelezen, de was gedaan en gekuist. Zelfs in dat laatste kan je een cultuurverschil opmerken :). Men gebruikt hier geen dweilen maar zwabbers en geen stofzuigers maar borstels of swiffers (vaststelling op basis van eigen ondervinden en navraag bij andere studenten).

Ziezo, ik ben weer uitgeschreven voor vandaag. Denk dat ik maar eens een stapje buiten ga zetten of mij richting het – gratis – Prado begeef. Tot de volgende!

Een waterval in m'n kamer

Ik krijg zo de indruk dat 'water' een hoofdrol gaat spelen in deze blog. Ik begin namelijk reeds voor de tweede maal met een nieuwtje daarover. Deze keer komt het water niet uit de Madrileense lucht gevallen, maar uit mijn plafond. Toen ik daarnet wakker werd, hoorde ik iets druppen. Ik zette m'n licht aan en schrok me een bult: er liep - en loopt nu nog steeds - water uit het plafond en er was al een aanzienlijk stuk vloer goed nat. Ik heb geluk, want het water drupte (nog) niet op mijn bed, waarop kleren en pas nieuwe boeken lagen. Ik heb dan maar m'n bed zo veel mogelijk opzijgeschoven, heb een vod genomen, ben het water beginnen opnemen en heb potten onder de 'waterval' gezet. De volgende logische stap was naar de huisbazin te bellen, alleen nam die natuurlijk niet op, vermits ik enkel het telefoonnummer van haar kantoor had. Hier thuis sliep iedereen nog: het was 12u20, wat wil je. Heb dan maar besloten om eerst te ontbijten al hopend dat iemand zou opstaan.

De watervlek breidde zich echter verder uit zoals een molsgang in het witte plafond en dus werd de nood hoog genoeg om kotgenote Fatima wakker te maken en het GSM-nummer van de huisbazin te vragen. Heb haar dan gebeld - met de thuistelefoon, want m'n krediet is op :) - en tien minuten later stond hier al een klusjesman die ook in dit appartementsgebouw woont. Hij vertelde me dat iemand hierboven een kraan had laten opstaan en dat dat de oorzaak van de waterval was. Het zal wel aan mijn Spaans liggen, maar ik snap niet zo goed waarom water dat hierboven overloopt door mijn plafond komt druppen. De kraan had hij al dichtgedraaid en dus moeten we nu enkel wachten tot het water stopt met druppen. Het is bijna zover.

Heb ondertussen zo veel mogelijk droge dingen in de kamer die hier net is vrijgekomen gelegd en de natte dingen opgehangen of in de was gestoken en ben jullie beginnen schrijven over dit grappige voorval. Nu ga ik daarmee ophouden omdat ik natuurlijk niet weet wat er verder te gebeuren staat en omdat ik nog veel moet lezen over de cultuur van de Maya's. Reeds twee boeken tegen woensdag (waarvan ik er overigens een nog niet heb omdat het niet in voorraad was in de winkel).

Wordt vervolgd...

Long time no see

Hey beste blogvolgers,
       sorry dat ik zo lang niets van me heb laten horen, maar het is hier nogal druk geweest.
Op 18 september ben ik met het Erasmus Student Network (ESN) naar Segovia geweest. De stad van een Romeins aquaduct, een middeleeuwse kathedraal en het kasteel van Walt Disney (het Alcazar). Allemaal zeer mooi en bovendien toffe Franse meisjes leren kennen. Weer een taal bij: we spreken hier werkelijk alles door mekaar :).

      
         Van 20 tot 27 september is Pieter hier dan geweest. Met hem heb eindelijk de topmusea van Madrid het Prado - of liever een half verdiep ervan (3u) :) - en het Reina Sofia gezien. Ze liggen overigens beide naast mijn deur en zijn gratis voor studenten. Kom mij dus maar allemaal bezoeken! We zijn ook naar het 'Casa del Campo' geweest en hebben van daaruit de 'teleférico' met prachtig uitzicht naar het 'Parque del Oeste' genomen. Nog een aanrader! Ook zijn we - net als vorige zondag - naar 'El Rastro' gegaan. Dat is de grootste markt van Madrid: zeer druk en gezellig. Geloof het of niet maar ik heb na zoveel jaar eindelijk eens een nieuw zakje gekocht :).
         Gisteren was het tijd voor ernst: de lessen zijn begonnen. Ik versta de proffen vrij goed, maar nog niet helemaal. Het gebeurt wel eens dat de hele klas - want ja het zijn hier eerder klassen dan aula's - begint te lachen, maar dat ik het mopje van de prof niet begrepen heb :). Zal ook nog wat contacten moeten leggen, want de Spanjaarden spreken je natuurlijk niet zomaar zelf aan en in sommige lessen zitten niet veel erasmussers. Ben er vandaag wel al in geslaagd om een studieprogramma voor dit semester op te stellen, dus als de lessen van de komende drie dagen meevallen kan ik het puzzelen gelukkig tot februari achter me laten.

         Zo, dat was het weer voor vandaag. Ik moet er vandoor, want we hebben afgesproken met Amerikanen die we in de gang van de faculteit hebben leren kennen. Zeer veel groetjes daar en succes aan allen die ook opnieuw aan het academiejaar zijn begonnen!

Ongelofelijk maar waar

Ongelofelijk, maar waar: het regent in Madrid!

Ik wist niet wat ik zag toen ik opstond deze ochtend. Gisterenavond bespeurde ik voor het eerst sinds we hier zijn aangekomen een week geleden wolkjes aan de lucht en nu regent het. Warm is het hier echter nog steeds! Ik heb besloten maar even binnen te blijven en eens naar het Belgische nieuws te kijken: nog steeds meer impasse dan vooruitgang. Wat wordt het 'nieuwe scenario' waarover de VRT spreekt?

Weer over naar Spanje. Ik breng mijn dagen nu door in het Spaanse ritme: slapen tot ongeveer half tien (lang eh! ;) ), ontbijten, wat noodzakelijke dingen – zoals boodschappen – doen, naar de Spaanse les gaan van 15 tot 19u en daartussen ergens eten, naar mijn kot gaan, opnieuw eten rond 21u30-22u en de stad intrekken. Vandaag staat het verder zoeken naar een pennenzak op het programma, want de mijne is verdwenen in het hostel waar we vorige week sliepen. Ook een agenda om mijn 'schitterende' geheugen bij te staan moet ik mij nog aanschaffen.

De Spaanse les waar ik later op de dag naartoe ga is trouwens tof. Het is een goede leerkracht die de leerstof absoluut niet saai brengt en ik heb de indruk dat ik in het juiste niveau zit. Bovendien vertelt ze ons allerhande praktische zaken over het dagelijkse leven aan de Universidad Complutense de Madrid. Zo ben ik gisteren te weten gekomen dat mijn examens hier eind januari-begin februari beginnen. Dat is dus tijdens de lesvrije week in België (of toch in Leuven)! Er zijn natuurlijk ook leukere dingen zoals proffen die inofficieel de brug maken :).

Genoeg geblogd voor vandaag. Antwoord gerust, stuur mij een mailtje, word 'volger' of doe gewoon waar je zelf zin in hebt. Het is ondertussen gestopt met regenen. Ik ga naar de 'papeleria' en de 'correo' :).

Adios xxx

Gesettled (12/09/2010)

¡Hola!

Ik zit op bed in m'n pas nieuwe kot en vind voor de eerste keer de tijd om jullie te schrijven. De afgelopen vier dagen waren ontzettend druk: van hostel, naar campus, naar kamer, weer hostel en nog een kamer... Resultaat: nog niet veel bezocht – enkel even in het casa del campo gezeten – maar wel al een goed deel van het centrum doorkruist en de metro leren kennen. Belangrijkste resultaat: gisteren alle drie – Evi, Judith en ik – bevestiging gekregen over een kamer die we echt goed vinden. 11 september is nog zo'n slechte dag niet.

Ondanks alle drukte waren de afgelopen dagen echt tof. Al overtuigd dat we een zeer goede Erasmus-bestemming hebben gekozen :). Madrid is een stad met prachtige gevels, kleine gezellige straatjes naast grote 'avenidas', duizenden bars en restaurants, vele kleine en toffe winkeltjes en – tot nu toe – altijd zon. We hadden al rondhollend de indruk dat de mooie plaatsen maar bleven komen en hebben ongetwijfeld nog veel te ontdekken!

Dat was het voor mijn eerste 'blogbericht'. Ga nu proberen nog wat te slapen, want het was gisteren al feest in heel Madrid: 'la noche en blanco'. Tot schrijfs!

Praktische info:

Spaans GSM-nr: 671296413

Adres: Calle de Atocha 112, 3 int. iz.

28012 Madrid

España